23 april 2015 Een karig bestaan
23 april 2015 - Bulahdelah, Australië
Een karig bestaan
22 april 2015
Nadat we gisteren met z'n vieren in de Premier bus stapten(goedkoopste reisbus ever, greyhound systeem liep vast, dus moesten we een andere buspas kopen) waren we al snel van Sydney in Newcastle! Heerlijk, nog zo'n 150 meter lopen met de zware backpacks en we waren om kwart voor 10 's avonds bij ons YHA hostel. We waren op het ergste voorbereid na afgelopen nacht. Maar jongens, wat een paleisje! Prachtig, schoon, groot, gefentileerd en een gezamelijk terrasje.
En toen lekker slapen... Kon ik dat maar zeggen. Om half 2 werd ik wakker met onverdragelijke pijn in m'n schouders en gewrichten, als een blinde mol heb ik mijn ehbo setje uit mn backpack gerukt om mezelf vervolgens vol te proppen met paracetamollen. Wonder boven wonden was de pijn na 3 kwartier volledig verdwenen. Helaas sliep er iemand boven mij die niet zo rustig was. Wat doe je dan? Juist, met je moeder appen tot 6 uur! Fijn om even lekker te kunnen klagen en praten op de momenten dat je het nodig hebt!
Nadat Esmee en ik vanochtend besloten door te reizen naar Port Macquarie gezien Newcastle binnen een dagje wel gezien is, hebben we een wandeling gemaakt door de hele stad, opweg naar onze favoriete winkel om onze honger te stillen: de aldi! Hier betaal je voor een zak brood maar $3 ipv $6. Hongerig hebben we maar een pakje met koekjes opgegeten op de terugweg naar het hostel, waar we eigenlijk allang uitgechecked waren.
Geld gaat hard hè... Ja, kut hè.. Jup... Zullen we even wat WWOOF(helpen in ruil voor kost en inwoning) adressjes bellen? Kijken of we met z'n tweeën aan het werk kunnen? Ja, lekker, doen we als we aan het strand liggen.
Hahaha! Behalve die knappe surfdudes die metershoge golven temmen en een 50 meter doorsnede stenen strand met een hoge muur als afrastering was er voor ons geen strand. No problem, lekker in je bikini op een muurtje zitten, niemand kent je toch. Na wat verontwaardigde blikken hier en daar en 15 minuten verder moesten we eraan geloven.
Na wat telefoontjes had ik als snel een super aardige vent aan de lijn, daar mogen wij een maand gaan werken, vanaf ongeveer de 4de van mei. Wat het is? Haha, wij gaan als echte cowboys op paarden en met motorbikes de koeien een beetje drijven en controleren, awesome!
Om het te vieren zijn we op een terrasje gaan zitten in Newcastle, met een Café Latte van slechts $4 dollar!
Het mislukte pannenkoekenverhaal waardoor het hele hostel blauw stond laat ik maar even achterwegen, dat is te beschamend.
Na een gezellige middag en avond te hebben gehad, stonden we tot 3 kwartier geleden te wachten op onze Premier bus richting Port Macquarie. Inmiddels zitten we in de bus, met een deodorant stick aan onze neus. Ja, het is echt heel erg, maar de geur hier is vreselijk. Onze buurman vind het tevens cool om met z'n benen omhoog tegen het raam te liggen. Ja, die houding ziet er raar uit ja. 1:30 komen we aan in Port Macquarie, nog even volhouden en het hostel daar zoeken.
Maar jongens, er is 1 lichtpuntje, we
zitten hier met onze aldi tas vol lekkers, want afvallen, dat doen we allemaal(we hadden random een weegschaal in de kamer). Eten als een fucking bouwvakker, dat is de oplossing.
Ik kijk uit naar morgen, het schijnt erg mooi te zijn in Port Macquarie. Meerdere overnachtingen zit er dik in. Even tot rust komen.
#findingWiFi
22 april 2015
Nadat we gisteren met z'n vieren in de Premier bus stapten(goedkoopste reisbus ever, greyhound systeem liep vast, dus moesten we een andere buspas kopen) waren we al snel van Sydney in Newcastle! Heerlijk, nog zo'n 150 meter lopen met de zware backpacks en we waren om kwart voor 10 's avonds bij ons YHA hostel. We waren op het ergste voorbereid na afgelopen nacht. Maar jongens, wat een paleisje! Prachtig, schoon, groot, gefentileerd en een gezamelijk terrasje.
En toen lekker slapen... Kon ik dat maar zeggen. Om half 2 werd ik wakker met onverdragelijke pijn in m'n schouders en gewrichten, als een blinde mol heb ik mijn ehbo setje uit mn backpack gerukt om mezelf vervolgens vol te proppen met paracetamollen. Wonder boven wonden was de pijn na 3 kwartier volledig verdwenen. Helaas sliep er iemand boven mij die niet zo rustig was. Wat doe je dan? Juist, met je moeder appen tot 6 uur! Fijn om even lekker te kunnen klagen en praten op de momenten dat je het nodig hebt!
Nadat Esmee en ik vanochtend besloten door te reizen naar Port Macquarie gezien Newcastle binnen een dagje wel gezien is, hebben we een wandeling gemaakt door de hele stad, opweg naar onze favoriete winkel om onze honger te stillen: de aldi! Hier betaal je voor een zak brood maar $3 ipv $6. Hongerig hebben we maar een pakje met koekjes opgegeten op de terugweg naar het hostel, waar we eigenlijk allang uitgechecked waren.
Geld gaat hard hè... Ja, kut hè.. Jup... Zullen we even wat WWOOF(helpen in ruil voor kost en inwoning) adressjes bellen? Kijken of we met z'n tweeën aan het werk kunnen? Ja, lekker, doen we als we aan het strand liggen.
Hahaha! Behalve die knappe surfdudes die metershoge golven temmen en een 50 meter doorsnede stenen strand met een hoge muur als afrastering was er voor ons geen strand. No problem, lekker in je bikini op een muurtje zitten, niemand kent je toch. Na wat verontwaardigde blikken hier en daar en 15 minuten verder moesten we eraan geloven.
Na wat telefoontjes had ik als snel een super aardige vent aan de lijn, daar mogen wij een maand gaan werken, vanaf ongeveer de 4de van mei. Wat het is? Haha, wij gaan als echte cowboys op paarden en met motorbikes de koeien een beetje drijven en controleren, awesome!
Om het te vieren zijn we op een terrasje gaan zitten in Newcastle, met een Café Latte van slechts $4 dollar!
Het mislukte pannenkoekenverhaal waardoor het hele hostel blauw stond laat ik maar even achterwegen, dat is te beschamend.
Na een gezellige middag en avond te hebben gehad, stonden we tot 3 kwartier geleden te wachten op onze Premier bus richting Port Macquarie. Inmiddels zitten we in de bus, met een deodorant stick aan onze neus. Ja, het is echt heel erg, maar de geur hier is vreselijk. Onze buurman vind het tevens cool om met z'n benen omhoog tegen het raam te liggen. Ja, die houding ziet er raar uit ja. 1:30 komen we aan in Port Macquarie, nog even volhouden en het hostel daar zoeken.
Maar jongens, er is 1 lichtpuntje, we
zitten hier met onze aldi tas vol lekkers, want afvallen, dat doen we allemaal(we hadden random een weegschaal in de kamer). Eten als een fucking bouwvakker, dat is de oplossing.
Ik kijk uit naar morgen, het schijnt erg mooi te zijn in Port Macquarie. Meerdere overnachtingen zit er dik in. Even tot rust komen.
#findingWiFi
Heel veel plezier met het werk als koeiendrijver......hihihi. Ik hoop voor je Odette, dat het op het paard mag. Ik weet niet of Esmee kan rijden maar een quad is ook leuk. Have fun :)